Czym jest skręcenie nadgarstka?

Skręcenie nadgarstka to uraz polegający na nadmiernym rozciągnięciu lub częściowym uszkodzeniu więzadeł stabilizujących staw nadgarstkowy, bez przemieszczenia kości. Dochodzi do niego najczęściej w wyniku upadku na wyprostowaną rękę lub gwałtownego ruchu skrętnego dłoni.

Jakie są przyczyny skręcenia nadgarstka?

Do skręcenia nadgarstka najczęściej dochodzi w wyniku:

upadku na wyprostowaną rękę – typowe w sportach takich jak jazda na rolkach, łyżwach czy podczas biegania na nierównym terenie.
nagłego, gwałtownego ruchu skrętnego dłoni – np. podczas chwytania ciężkiego przedmiotu w nieodpowiedni sposób.
bezpośredniego uderzenia w okolicę nadgarstka – może wystąpić w kontaktowych dyscyplinach sportowych lub w wyniku wypadków komunikacyjnych.

Jakie są objawy skręcenia nadgarstka?

Objawy skręcenia nadgarstka obejmują:

ból – nasilający się przy ruchach nadgarstka, szczególnie przy próbie obrotu dłonią lub chwytaniu przedmiotów.
obrzęk – wynikający z reakcji zapalnej i gromadzenia się płynu w okolicy uszkodzonych więzadeł.
siniak (krwiak) – pojawiający się w wyniku uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych.
ograniczenie ruchomości – trudności w poruszaniu nadgarstkiem z powodu bólu i obrzęku.
tkliwość przy dotyku – szczególnie w miejscu uszkodzenia więzadeł.

Jak diagnozuje się skręcenie nadgarstka?

Proces diagnostyczny skręcenia nadgarstka rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu medycznego, podczas którego lekarz zbiera informacje na temat mechanizmu urazu, czasu jego wystąpienia, rodzaju bólu oraz towarzyszących objawów, takich jak obrzęk czy ograniczenie ruchomości. Kluczowym elementem jest badanie fizykalne – specjalista ocenia zakres ruchu w stawie, lokalizację i nasilenie bólu, obecność obrzęku oraz ewentualnych krwiaków czy deformacji sugerujących poważniejsze uszkodzenia.

W celu potwierdzenia rozpoznania i wykluczenia innych urazów, zwłaszcza złamań, wykonuje się badania obrazowe. Podstawowym jest klasyczne zdjęcie rentgenowskie (RTG), które pozwala ocenić stan kości nadgarstka i wykluczyć ich przemieszczenie lub złamanie. W przypadkach, gdy istnieje podejrzenie uszkodzenia tkanek miękkich – zwłaszcza więzadeł – pomocne jest badanie ultrasonograficzne (USG), umożliwiające ocenę ciągłości i napięcia struktur więzadłowych. W sytuacjach bardziej złożonych lub wątpliwych klinicznie, szczególnie gdy podejrzewa się poważniejsze uszkodzenia wewnętrzne stawu, lekarz może zlecić rezonans magnetyczny (MRI), który dostarcza dokładnych informacji o stanie więzadeł, torebki stawowej i innych elementów tkanek miękkich. Tak kompleksowe podejście pozwala nie tylko postawić trafną diagnozę, ale także zaplanować odpowiednie leczenie i zapobiec powikłaniom.

Skręcenie nadgarstka – jakie są metody leczenia?

Wybór metody leczenia skręcenia nadgarstka zależy przede wszystkim od stopnia uszkodzenia więzadeł oraz nasilenia objawów klinicznych. W zdecydowanej większości przypadków – zwłaszcza gdy mamy do czynienia ze skręceniem lekkiego lub umiarkowanego stopnia – stosuje się postępowanie zachowawcze, które pozwala na pełne wyleczenie bez konieczności interwencji chirurgicznej.

Podstawą terapii jest odpoczynek i czasowe ograniczenie aktywności, które pozwala uszkodzonym tkankom na regenerację. W pierwszych dniach po urazie kluczowe znaczenie ma unieruchomienie nadgarstka – za pomocą opaski elastycznej, ortezy lub specjalnej szyny – co stabilizuje staw i zapobiega dalszym uszkodzeniom. Unieruchomienie trwa zazwyczaj od kilku dni do tygodnia, w zależności od nasilenia objawów. Równolegle zaleca się stosowanie terapii zimnem – przykładanie lodu do okolicy nadgarstka przez 15–20 minut co kilka godzin w ciągu pierwszych 48 godzin po urazie pomaga zmniejszyć obrzęk, ból oraz ograniczyć miejscową reakcję zapalną.

W celu łagodzenia bólu i stanu zapalnego stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), zarówno w formie doustnej, jak i miejscowej – w postaci żeli lub maści. Po ustąpieniu ostrych objawów, niezbędnym etapem leczenia jest rehabilitacja, obejmująca ćwiczenia mające na celu przywrócenie pełnego zakresu ruchu, poprawę elastyczności tkanek oraz wzmocnienie mięśni przedramienia i nadgarstka. Prawidłowo przeprowadzona terapia ruchowa odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu nawrotom urazu oraz wtórnym przeciążeniom stawu.

Leczenie operacyjne jest rzadko konieczne, ale może być wskazane w przypadkach ciężkich, takich jak całkowite zerwanie więzadeł, powikłania z niestabilnością stawu lub brak poprawy po kilku tygodniach leczenia zachowawczego. W takich sytuacjach przeprowadza się rekonstrukcję uszkodzonych więzadeł, co pozwala na odzyskanie stabilności stawu i zapobiega długofalowym dysfunkcjom nadgarstka. Niezależnie od wybranej metody leczenia, kluczowe znaczenie ma szybkie rozpoznanie urazu i wdrożenie odpowiedniego postępowania, co znacząco wpływa na czas powrotu do pełnej sprawności.

Jakie są rokowania i czy możliwa jest profilaktyka?

Większość przypadków skręcenia nadgarstka goi się bez powikłań przy odpowiednim leczeniu. Czas powrotu do pełnej sprawności zależy od stopnia urazu, ale zazwyczaj wynosi od kilku dni do kilku tygodni. Aby zapobiegać skręceniom nadgarstka, warto:

wzmacniać mięśnie przedramienia i ręki – poprzez regularne ćwiczenia zwiększające siłę i elastyczność
stosować odpowiednie techniki podczas uprawiania sportu – np. nauka prawidłowego upadania
używać sprzętu ochronnego – np. ochraniaczy na nadgarstki podczas jazdy na rolkach czy deskorolce.
dbać o ergonomię pracy – szczególnie przy czynnościach obciążających nadgarstek, takich jak praca przy komputerze czy podnoszenie ciężkich przedmiotów.

Pamiętaj, że w przypadku urazu nadgarstka, który powoduje ból, obrzęk lub ograniczenie ruchomości, należy skonsultować się z lekarzem w celu postawienia właściwej diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia.

Aktualności

Zobacz również