Kinezyterapia
Kinezyterapia to element procesu leczenia, głównie ortopedycznego, który wykorzystuje się przede wszystkim w dysfunkcjach narządu ruchu, bólach pleców, urazach czy kontuzjach, a także w celu wspomagania powrotu do zdrowia po schorzeniach różnego pochodzenia. Polega na ścisłej współpracy ze specjalistą, która gwarantuje efekty terapeutyczne ukierunkowane na dany problem i potrzeby pacjenta.
Czym jest kinezyterapia?
Kinezyterapia to dziedzina fizjoterapii oparta na leczeniu ruchem. Jej głównym celem jest poprawa ogólnej kondycji fizycznej i sprawności pacjenta, zwłaszcza poprzez zwiększenie siły, mobilności, elastyczności, koordynacji i wytrzymałości. Do kinezyterapii nie jest wymagane żadne specjalne przygotowanie.
Godziny otwarcia
Pn – Pt: 07:00–21:00
Sb: Zamknięte
Nd: Zamknięte
W Medikar oferujemy
W celu umówienia się na wizytę w Medikar należy skontaktować się z naszą placówką telefonicznie lub mailowo.
Kinezyterapia – dowiedz się więcej
Na czym polega kinezyterapia?
Kinezyterapia rozpoczyna się od przygotowania programu terapeutycznego przez specjalistę po dokonaniu dokładnego badania pacjenta, w celu oceny jego zakresu ruchu, siły mięśniowej czy koordynacji. Na podstawie naturalnych predyspozycji, rodzaju dolegliwości czy schorzeń oraz ich zaawansowania, a także wieku i ograniczeń, opracowywany jest spersonalizowany plan ćwiczeń.
Kinezyterapia polega na wykonywaniu usystematyzowanych ruchów poszczególnych części ciała lub całego ciała przez układ mięśniowo-szkieletowy, przy czym ćwiczenia angażują także inne układy organizmu w tym układ sercowo-naczyniowy, oddechowy, hormonalny czy nerwowy. Z tego względu kinezyterapia jest zalecana nie tylko w przypadku dolegliwości układu ruchu, ale również w przypadku chorób serca i naczyń krwionośnych, problemów neurologicznych czy dolegliwości oddechowych.
Odpowiednio dobrany zestaw ćwiczeń gwarantuje poprawę wydolności i kondycji, większą mobilność oraz istotny wzrost wytrzymałości i siły mięśni, a wysoką efektywność terapii zapewnia indywidualna praca pacjenta i specjalisty. Niekiedy organizowane są także grupowe zajęcia z kinezyterapii, takie jak gimnastyka poranna dla osób, które mają wspólny cel terapeutyczny.
Jakie są rodzaje kinezyterapii?
Kinezyterapia dzieli się na:
- kinezyterapię miejscową – gdy terapia dotyczy określonej części ciała objętej stanem chorobowym,
- kinezyterapię ogólną – gdy terapia dotyczy wszystkich obszarów ciała i służy ogólnemu usprawnieniu ciała i wspomaganiu pracy całego organizmu poprzez wykonywanie ćwiczeń angażujących różne grupy mięśniowe; może być traktowana nie tylko jako forma leczenia, ale także regularny trening pod okiem specjalisty w celu poprawy wydolności fizycznej, siły i kondycji.
Kinezyterapia ogólna obejmuje przede wszystkim ćwiczenia ogólnousprawniające i ogólnorozwojowe, mające na celu poprawę ogólnej wydolności i sprawności. W jej przebiegu zastosowanie mają różnego rodzaju przyrządy i sprzęty (ławeczki czy hantle). Popularnymi zajęciami z kinezyterapii ogólnej jest gimnastyka poranna czy lecznicza oraz ruch w środowisku wodnym. Pozwala na wspomaganie pracy zarówno układu mięśniowo-szkieletowego, jak i układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Kinezyterapia ogólna obejmuje także gimnastykę korekcyjną, czyli zespół ćwiczeń ruchowych dostosowanych pod względem intensywności, rodzaju i czasu trwania, który można stosować profilaktycznie u dzieci mających predyspozycje do powstania wad postawy lub leczniczo, jeśli pewne nieprawidłowości już występują.
Z kolei kinezyterapia miejscowa wyróżnia wykorzystanie ćwiczeń biernych do zmiany ruchu biernego na czynny bez aktywnego uczestnictwa pacjenta (jest wskazana zwłaszcza w przypadku osób z niedowładami mięśni lub porażeniami kończyn), a także ćwiczeń czynnych, gdy pacjent jest zdolny do kontroli napięcia mięśniowego. Wówczas zastosowanie mają różne źródła oporu:
- w przypadku ćwiczeń czynnych wolnych źródłem oporu jest własny ciężar ciała,
- w przypadku ćwiczeń czynnych z oporem zastosowanie mają taśmy gumowe czy ciężarki, dzięki którym specjalista utrudnia ruch podopiecznemu,
- w przypadku ćwiczeń izometrycznych dochodzi do napinania mięśni bez zmiany ich długości, dzięki czemu mięśnie pozostają w czynnej aktywności, a ryzyko ich osłabienia ulega istotnej redukcji.
W kinezyterapii miejscowej bardzo popularne są także ćwiczenia czynno-bierne, podczas których ruch jest wykonywany biernie, a zadanie pacjenta to rozluźnienie mięśni. Dobre efekty zapewniają także ćwiczenia samowspomagane, które polegają na pomaganiu w wykonaniu ruchu w osłabionym obszarze za pomocą zdrowych struktur i sprawnych grup mięśniowych.
Jakie są efekty kinezyterapii?
Głównym celem kinezyterapii jest odzyskanie pełnej sprawności ruchowej lub maksymalne ograniczenie niesprawności fizycznej oraz wspomaganie procesów regeneracyjnych układu ruchu. Stanowi doskonałe przygotowanie do zabiegu ortopedycznego, zapewniając bardziej efektywną rekonwalescencję oraz wspiera pacjenta po wykonanej procedurze. Kinezyterapia to także dobre uzupełnienie innych form terapeutycznych.
Efektami terapeutycznymi kinezyterapii są przede wszystkim:
- redukcja dolegliwości bólowych i ograniczeń ruchowych,
- korekcja wad postawy,
- zwiększona siła i elastyczność mięśni,
- zwiększony zakresu ruchomości w stawach,
- odzyskanie częściowej lub całkowitej sprawności na poziomie funkcjonalnym i strukturalnym,
- skuteczne zapobieganie ponownym urazom,
- spadek masy ciała,
- zapobieganie lub opóźnianie degeneracji struktur w wyniku długotrwałej bezczynności, zapobieganie niedowładom,
- obniżenie nadmiernego napięcia mięśniowego,
- poprawa funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego, narządów oddechowych, układu nerwowego i narządów trawiennych – poprawa krążenia, przyspieszenie metabolizmu oraz wspieranie procesów regeneracyjnych w organizmie,
- opracowanie prawidłowego schematu ruchów i aktywności ruchowej w sposób indywidualny dla każdego pacjenta,
- zwiększanie świadomości prozdrowotnej pacjentów oraz korzyści wynikających z podejmowania regularnej aktywności fizycznej.
Kinezyterapia – wskazania
Kinezyterapia ma szeroki zakres zastosowań. Praca ze specjalistą ruchowym jest przeznaczona szczególnie dla pacjentów z ograniczeniami funkcjonalnymi lub dla osób wymagających długotrwałej rehabilitacji związanej z dolegliwościami układu ruchu (wady postawy, takie jak skolioza, płaskostopie, zespoły bólowe, choroby zwyrodnieniowe i reumatoidalne). Doskonałe rezultaty przynosi także w przypadku rekonwalescencji po przebytych zabiegach chirurgicznych czy kobiet w ciąży przygotowujących się do porodu. Ze względu na jej wszechstronność zapewnia również zadowalające efekty u pacjentów z problemami neurologicznymi (po udarze mózgu, uszkodzeniu obwodowego układu nerwowego czy w przypadku choroby Parkinsona), oddechowymi czy przypadłościami układu sercowo-naczyniowego (po przebytym zawale serca). Znajduje zatem zastosowanie w wielu aspektach, przy licznych stanach patologicznych, ale działa także profilaktycznie – regularne ćwiczenia i edukacja pacjentów pozwalają zapobiegać różnym dolegliwościom i utrzymać zdrowe, sprawne ciało. Ponadto kinezyterapia może służyć jako element postępowania prewencyjnego w przypadku osteoporozy; gwarantuje także efekty we wczesnym wspomaganiu rozwoju ruchowego dzieci oraz po terapii nowotworowej.
Kinezyterapia – przeciwwskazania
Dostosowanie ćwiczeń przez specjalistę jest możliwe po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu medycznego oraz wstępnej ocenie dolegliwości pacjenta. Choć kinezyterapia ma szerokie zastosowanie i zapewnia szereg korzyści zdrowotnych, nie może być stosowana w przypadku bardzo złego stanu zdrowia pacjenta (duże osłabienie), poważnych uszkodzeń w obrębie kości, ostrego zapalenia mięśni stawów czy niewydolności układu oddechowego.